ฮิรุ โอโนดะ (Hiroo Onoda) ทหารญี่ปุ่นผู้ที่รบไม่เลิก แม้จะเหลือตัวคนเดียว
ตาม
ที่เราๆท่านๆทราบกันดี ช่วงสงครามโลกครั้งที่ 2
ญี่ปุ่นสามารถยึดประเทศแถบเอเชียอาคเนย์ได้เกือบทั้งหมด
หนึ่งในนั้นคือฟิลิปปินส์ และบนหมู่เกาะเล็กๆแห่งหนึ่ง ชื่อว่าเกาะลูบัง
(Lubang) ได้มีทหารญี่ปุ่นประจำการอยู่กองหนึ่ง โดยมี พันโทโยชิมา ตานาคูชิ
เป็นผู้บังคับบัญชา เวลานั้นคือช่วงปลายสงคราม
กองทัพญี่ปุ่นหลายกองพ่ายแพ้ต่อฝ่ายสัมพันธมิตร
แต่ถึงกระนั้นทหารญี่ปุ่นก็ยังคงทำการรบอย่างทรหดต่อไป
เนื่องจากทุกคนเชื่อว่าท้ายที่สุดแล้วญี่ปุ่นจะเป็นผู้ชนะ
ร้อยโทฮิรุ โอโนดะ คือหนึ่งในทหารที่ประจำอยู่บนเกาะลูบัง เมื่อวันที่ 26 ธันวาคม 1944 (ก่อนมาเป็นทหารเขาเคยเป็นชาวนามาก่อน) ได้
รับคำสั่งจากพันโทโยชิมา ตานาคูชิ ให้นำทหารอีก 3 นาย
ไปปฏิบัติภารกิจสอดแนมข้าศึกในป่า ร้อยโทโอโนดะ จึงคัดเลือกทหารอีก 3 นาย
ประกอบไปด้วย ยูอิจิ อาคาซึ (Yuichi Akatsu) สิบโทไซโอชิ ชิมาดะ (Siochi
Shimada) และคินซิชิ โคซูกะ (Kinshichi Kozuka) เข้าร่วมในภารกิจนี้
ขณะที่ทหารทั้ง 4
ออกปฏิบัติภารกิจอยู่นั้น
อเมริกาได้ทิ้งระเบิดปรมาณูถล่มเมืองฮิโรชิมาและนางาซากิ
ทำให้ญี่ปุ่นต้องประกาศยอมแพ้ในที่สุด
จักรพรรดิฮิโรฮิโตจึงออกพระราชโองการให้กองทัพญี่ปุ่นทุกกองวางอาวุธและถอน
กำลังออกจากจุดประจำการทุกแห่ง พันโทโยชิมา
จึงออกคำสั่งให้ถอนกำลังออกจากเกาะลูบังและเตรียมตัวกลับประเทศอย่างเร่ง
ด่วน
แต่พันโทโยชิมา ทำผิดพลาดเรื่องหนึ่งคือ
เขาไม่ได้ส่งข่าวหรือทิ้งข้อความใดๆให้ร้อยโทโอโนดะและพวกรู้ว่าสงครามสงบ
แล้ว ญี่ปุ่นเป็นฝ่ายแพ้ และมีคำสั่งให้ทหารทุกคนถอนกำลังกลับประเทศ
ทำให้เมื่อร้อยโทโอโนดะกลับมายังที่ตั้งกองทหารและไม่พบใคร
จึงเข้าใจว่าทหารฝ่ายศัตรูได้เข้าโจมตีพรรคพวกจนต้องถอยหนีออกจากเกาะ
เขาและพรรคพวกจึงตัดสินใจกลับเข้าป่า เพื่อทำการสู้รบต่อไป
ร้อยโทโอโนดะและพรรคพวกไม่รู้เลยว่าสงครามจบลงแล้ว และไม่มีใครออกตามหาพวกเขาเนื่องจากเข้าใจว่าทั้งหมดเสียชีวิตขณะปฏิบัติภารกิจ
ชีวิตในป่ายากลำบากมาก
พวกเขาต้องอาศัยนอนในถ้ำ หาของป่าตามมีตามเกิด
และบางครั้งต้องขโมยอาหารจากชาวบ้าน
แต่กระนั้นพวกเขาก็ยังเชื่อว่าสงครามกำลังดำเนินอยู่และญี่ปุ่นจะเป็นฝ่าย
ชนะ
จนกระทั่งเดือนตุลาคม 1945 ได้มีเครื่องบินทิ้งใบปลิวบนเกาะ
แจ้งว่าสงครามโลกยุติแล้ว และญี่ปุ่นเป็นฝ่ายแพ้ ร้อยโทโอโนดะไม่เชื่อ
และเข้าใจว่าเป็นแผนการหลอกให้พวกเขาออกไปติดกับ
ทั้งหมดจึงยังคงปักหลักอยู่ในป่าต่อไป
หลาย
ปีผ่านไป ร้อยโทโอโนดะและพวกก็ยังคงหลบซ่อนอยู่ในป่า
และต่อสู้กับศัตรูอย่างไม่ยอมแพ้ (ศัตรูที่ว่าคือชาวบ้านที่ไปหาของป่า)
หลายครั้งที่ทหารกลุ่มนี้ออกลาดตระเวน แต่ก็ไม่พบสิ่งผิดปกติ
นอกจากชาวบ้านที่กลับมาใช้ชีวิตตามปกติ
แต่กระนั้นพวกเขาก็ปักใจเชื่อว่าศัตรูยึดเกาะลูบังได้แล้ว
จึงตัดสินใจหลบอยู่ในป่าลึกตามเดิม
|
|
ถ้ำที่ร้อยโทโอโนดะและพวกใช้เป็นที่ซ่อนตัว
จนในปี 1952
ได้มีเครื่องบินทิ้งจดหมายและประกาศลงบนเกาะ
บอกให้ทหารญี่ปุ่นที่เหลือทราบว่าสงครามจบลงแล้ว และแน่นอนว่าไม่มีใครเชื่อ
(8 ปีแล้วนะนั่น)
ในปี 1953 ก็ได้มีประกาศออกมาอีก และทหารทั้งหมดก็ไม่เชื่ออีก
ในปีเดียวกันนั้นเอง ชิมาดะ ถูกชาวบ้านยิงเข้าที่ขาและเสียชีวิตในเวลาต่อมา
ปี 1954 อาคาซึถูกกลุ่มนักสำรวจที่ออกค้นหาทหารญี่ปุ่นที่เหลืออยู่ยิงตาย (น่าจะเกิดจากความเข้าใจผิด)
19 ตุลาคม 1972 โคซูกะ ถูกเจ้าหน้าที่ตำรวจฟิลิปปินส์ยิงตาย เนื่องจากเข้าใจว่าเป็นคนร้าย
บัดนี้เหลือเพียงแค่ร้อยโทโอโนดะคนเดียว แต่กระนั้นเขาก็ไม่ยอมแพ้
ยังคงปฏิบัติหน้าที่ต่อไป
จนข่าวลือเรื่องทหารคนสุดท้ายไปถึงหูทางการญี่ปุ่น
รัฐบาลญี่ปุ่นจึงพยายามแจ้งข่าวให้เขารู้ว่าสงครามจบลงนานแล้ว ออกมาได้แล้วแต่
เขาก็ยังไม่ยอมเชื่อ(เหยดดด)
และเชื่อว่าศัตรูปล่อยข่าวลือเพื่อที่จะจับตัวเขาล่ะสิ
แม้ว่าทางการญี่ปุ่นจะนำพระราชโองการจากสมเด็จพระจักรพรรดิไปติดไว้จนทั่ว
ป่า และหวังว่าร้อยโทโอโนดะจะเชื่อและยอมออกมา
เขาก็ยังไม่เชื่ออยู่ดีและคิดว่าราชโองการเป็นของปลอม
จนกระทั่งวันหนึ่ง
นักท่องเที่ยวชาวญี่ปุ่นคนหนึ่งได้พบกับร้อยโทโอโนดะด้วยความบังเอิญ
ทั้งคู่คุยกันถูกคอและทำให้เขาได้รู้ความจริงว่าสงครามจบไปนานแล้ว
(เค้าก็พยายามจะบอกอยู่หลายปีแล้ว)
และทางการญี่ปุ่นอยากให้เขาออกมาปรากฎตัวซะที
แต่กระนั้นร้อยโทโอโนดะก็ยังแคลงใจไม่หาย และบอกให้นำผู้บังคับบัญชา
พันโทโยชิมา มายืนยันด้วยตัวเอง
ทางการญี่ปุ่นพยายามติดต่อพันโทโยชิมาจนพบ
และส่งเขาพร้อมคณะผู้ติดตามไปพบร้อยโทโอโนดะ
พันโทโยชิมาจึงยืนยันกับเขาว่าสงครามจบลงแล้ว (จริงๆนะ)
และออกคำสั่งให้เขาวางอาวุธ (ได้แล้ว)
นายทหารผู้เคร่งครัดในหน้าที่จึงได้ฤกษ์ออกจากป่าในวันที่ 10 มีนาคม 1974
หลังจากที่ประจำการหลังสงครามเลิกตั้ง 30 ปี
|
|
ร้อย
โทโอโนดะที่ยอมจำนนหลังจากรบอย่างโดดเดี่ยวมาถึง 30 ปี
สิ่งที่เหลือติดตัวมีเพียงเสื้อผ้าเก่าคร่ำคร่า ปืนเล็กยาวพร้อมกระสุน
และดาบซามูไรอีกเล่มเดียวเท่านั้น
การกลับคืนสู่ประเทศของทหารใจเพชรผู้นี้
ได้รับการต้อนรับอย่างยิ่งใหญ่เทียบเท่าวีรบุรุษ มารดาวัย 88
ของร้อยโทโอโนดะ
ผู้ที่เคยเชื่อว่าลูกชายได้ตายไปแล้วและไปทำบุญอุทิศส่วนกุศลให้ทุกปี
กล่าวด้วยความภาคภูมิใจว่า "การอบรมเขาตามแบบคนญี่ปุ่น
ทำให้เขาเป็นทหารที่มีวินัย มีความจงรักภักดีต่อชาติสูงสุด
และปฏิบัติตามคำสั่งของผู้บังคับบัญชาอย่างเคร่งครัด แม้เวลาจะผ่านไปเกือบ
30 ปี เขาก็ยังยึดถือคำสั่งอย่างแน่วแน่"
ปัจจุบันร้อยโทโอโนดะได้ปลดประจำการแล้ว (แหงล่ะสิ)
และเป็นเจ้าของฟาร์มแห่งหนึ่งในบราซิล
และเมื่อมีเวลาว่างเขาจะกลับไปบริจาคเงินให้กับโรงเรียนที่เกาะลูบังอยู่
เสมอ |
|
|
|
|
|
หนังสือชีวประวัติของเขา
Credit : http://men.postjung.com/647122.html
|
|
