เตือนภัย Nanako Haru ฮารุ ช่างสักปริศนา

 

Nanako Haru ฮารุ ช่างสักปริศนา เธอคือใคร? ฟาดผู้ชายมาเป็นพัน? เตือนภัย?

เกิดดราม่าขึ้นบน social network เมื่อมีคนกลุ่มหนึ่งสร้างเพจเตือนภัยสาวนางนึงที่ชื่อว่า ฮารุ ( Nanako Haru )
ซึ่ง มีเนื้อหาโจมตีและแจ้งเตือนภัยไปยังผู้ชายหลายท่านว่าเคยเจอสาวฮารุคนนี้ทำ มิดีมิร้ายรึเปล่า (555) หรือยืมข้าวของเครื่องใช้ บางทีถึงขั้นขโมยกันเลยทีเดียว

บางความเห็นบอกว่า พฤติกรรมของเธอนั้น จะพยายามเข้าไปตีสนิทคนที่ไม่เคยเจอกันมาก่อนโดยการจับไม้จับมือ จับนู่นจับนี่?? และทักว่าจำเราได้เปล่า ที่กินเหล้าด้วยกันคืนนั้นไง อะไรประมาณนี้ จากนั้นก็จะถามว่า ไปไหนต่อ ขอไปด้วยได้มั้ย จากนั้นก็ขอเบอร์โทรศัพท์ หรือยืมมือถือ

คุณสามารถพบฮารุได้ทั่วประเทศไทย เช่น เชียงใหม่ บางแสน อุดร กรุงเทพ

ข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับฮารุ โดยคุณ Tangton Zap Zeet  จากแฟนเพจ Nanako Haru บุคคลอันตราย

นางสาวฮารุ
เป็นลูกครึ่งไทยญี่ปุ่น
บ้างก็ว่าพูดได้7ภาษา
บ้างก็ว่า14ภาษา
และนางเป็นคนของประชาชน
นางมีอาชีพ บางวันเป็นนางแบบ
บางวันเป็นช่างสัก
บางวันเป็นโปรสเก็ต(เด็กสเก็ตไม่รู้จัก)
กระเป๋าตังนางหายทุกวัน
และนางออนทัวร์ทั่วไทยโดยไม่ใช้เงินสักบาท
(แถมได้กลับมาตลอด)

ตัวอย่างข้อความที่ยกมาจากแฟนเพจแอนตี้มีดังนี้

============================================================

เตือนภัยๆ เพื่อนๆ ทุกคน ไม่ได้มีเจตนา ประจาน แต่คือสิ่ง สำคัญที่ พวกคุณๆ ต้องรู้
-นางเป็นเด็กจรจัด แถว สะพานพุด และ สนามหลวง
-นางนอนกับผู้ชาย ทั่วไทย ทั้งไทยและ เทศ ไม่ต่ำกว่า 1ooo ราย
-คนสนิทนางออกมาบอกแล้วว่า นางเป็น อิโส แถวข้าวสาร
-คาดว่านางจะ เป็นโรค หรือ ติดโรคมา เพราะนาง เอา กระเป๋ารถเมล์ ยัง คน จรจัด เหมือนกัน
-พฤติกรรมของนาง จะเข้าหากลุ่ม ร็อก และ สตรีท
-และอ้างว่าเป็นช่างสัก ครึ่ง ญี่ปุ่น
ป.ล นางชอบหลอกลวง ลักทรัพย์ คนอื่นไปทั่ว นางเป็นภัยสังคม ใครรู้ตัวเคยหลับนอนกับนาง กรุณา ไปตรวจด่วน นะค่ะ คุณอาจจะได้ของแถมมาด้วย ด้วยรักและหวังดี คนไทยด้วยกัน
============================================================

===========================================================

โห ใครจะไปรู้ว่ามันเป็นโจรเตี้ยวะ5555 ไม่มีเพจนี้นี่ไม่รู้เลยนะนิ่ ตอนมีแข่งวอลเล่บอลที่ เซนอุดร ตอนนั้นผมไปดูกับเพื่อนๆ ประมาณเกือบ20 คน พอถึงทางเข้าฮอล มันดิ่งเดินเข้ามาหาผม มันตีสนิทจำได้ป่าวนู่นนี่นั้น มันก็พร่ามๆ ไปผมก็เหี้ยแม้งใครวะ เพราะผมไม่เคยมีเพื่อนแบบนี้ สภาพของนางตอนนั้นคือมอมแมม ตัวดำๆ ลายเยอะๆ ผมเหมือนไม่สระ ผมกลัวอ่ะบอกตงๆ มันก็บอกอยากรู้จักผมก็ไม่ตอบไร ผมก็เดินไปกับเพื่อน มันก็ล้อคแขน ละตอนนั้นผมถือโทรศัพอยู่ มันก็ดึงไปละก็ยิงเบอร์ผมเข้าเครื่องมัน ผมก็เดินหนีเลย เสร็จสันต่อมาโทรเข้าเครื่องผม ละบอกมันจะขายโทรศัพท์ ผมก็แม้งใครวะ มันก็บอดนี่ฮารุ ผมก็เออๆไป เสร็จมันบอกไม่มีบัตร ปชช. ยืมหน่อย แต่ผมก็ไม่ได้อะไร วางสายไป ผมก็ขับรถกับเพื่อนไปบ้านป้าเสร็จทีนี้ ผมขับผ่านมันหย้าเซเว่น มันก็ตะโกนเรียก ผมก็จอด เพราะไท่ได้คิดอะไรไม่นึกคิดว่าจะเป็นโจรมันก็ให้ผมไปส่ง บขส. ผมก็เออๆไป ส่งเสร็จผมจะขับรถกลับ มันก็ด่า อะไรนี่แหละ ผมก็อีควยนี่เหี้ยไรมึงเนี่ย เป็นบ้าไงวะอีสัส ผมจำได้เคยถามอายุมัน มันบอก15 ผมก็คิดในใจว่า 15 พ่องหน้ามึงนี่เหยียบ30 กว่าละนะ ตัวจิงมันนี่ดำๆ เตี้ยๆ ขาถ่างๆ สกปรกๆ เสื้อผ้านี่ชุดเก่าคับ ทั้งวันที่ผมเจอมันกับวันที่เจอมันน่าเซเว่น.

============================================================

============================================================
(เรื่องราวมาจากลูกเพจคนนึงค่ะ)
คือทุกท่านครับ
ผมโดนมาเหมือนกัน
เมื่อ 4 ปีก่อนได้นี่ละ
ผมก็นั่งเล่นเกมส์ที่เกษตรอยู่ดีๆ(ช่วงนั้นพึ่งเลิกกับแฟนได้สองสัปดาห์แบบค่อยๆเลิกค่อยห่างๆ)
ผมนั่งกินก๋วยเตี๋ยวต้มยำลูกชิ้นปลาอยู่ตรงข้างตลาดอมรพันธ(ใครไปบ่อยจะรู้จัก)
นั่งกินอยุ่ดีๆ มีอีบ้าห้าร้อย เตี้ยแบนดำหน้าตลกๆ มายิ้มให้ผม
ผิวดำแดง จมูกมีไฟเม็ดโต

ด้วยความเฟรนด์ลี่ผมก็ถามไปว่าเล่นเกมส์แถวนี้เหรอ มันก็เออ ออ ประมาณนั้นไป
กำ
ลืมลากอีกคนแปป
มันก็ยิ้มให้
ผมก็ถามมันไป
มันก็ตอบเออ ออกลับมา
มันบอกมันเปนลูกครึ่งญี่ปุ่นอินเดีย
ผมไม่เชื่อหรอกไอญี่ปุ่นเนี่ยะ
แต่อินเดียนี้น่าจะเหมือนอยุ่
ประจวบเหมาะ ผมทำงานอิสระ รับงานนักแสดงประกอบฉากในกองถ่ายด้วย
แล้วช่วงนั้นก็ถ่ายหนังอินเดียบ่อย เขาใช้ extra นักแสดงเยอะ
ผมเลยชวนเขาไปทำโดยทิ้งนามบัตรให้เขา
นามบัตรโมเดลลิ่งที่ผมทำด้วย
ทีนี้เว้ย
คุยไปมาถึงช่วงที่ผมบอกว่าผมเลี้ยงหนูแฮมสเตอร์ไว้
ปม่งบอกอยากเห็น ผมก็ไม่อะไรเว้ยก็เออๆพาไปดู แล้วมันยังบอกอีกว่า
ค่อยกลับตอนเช้า(ตอนนั้นเวลา 23 นาฬิกาได้)
ผมก็จะนั่งแท๊กซี่กลับจากเกษตรไป จตุจักร
แม่งจีบคว้าแขนผมเลยครับ
โบกแท๊กซี่แล้วให้ผมขึ้นไปแล้วไปบ้านผม
บ้านผมคือบ้านญาติผมนั้นละมันเปนบ้านไม้เก่าๆ
เปิดห้องให้คนมาเช่าอยู่เดือนละ 500-1500 แล้วแต่ห้อง
ประตูล่างจะอิสระเปิดไว้ไม่ได้ล๊อคแต่ห้องใครห้องมันล๊อคไว้

ทีนี้พาขึ้นไปดูหนู
อิเหี้ย
เปิดประตูปั๊บ
แม่งผลักกูลงที่นอน
เจ้ามาประกบปากจูบดูดดปากกูใหญ่เหมือน กูหิวข้าวมาสามเดือน
ถอดเสื้อผ้ากูเสรจสรรพ
กูบอกเห้ยเดี๋ยวดิเห้ย
มันไม่สนครับ
อิห่ายังกะซอมบี้
ถอดกางเกงกูครึ่งท่อนแล้วกะโดดคร่อมขย่มเป็นคาบอยเลยสัสส
กูตกใจมาก ด้วยความไม่ทันตั้งตัวของมันก็ไม่แข็งดิ
หดหมดเลยย
สักพักแม่งบอกเหนื่อย
ไม่เอาแล้ว
55555555555555+
คือแข็งครึ่งๆกลางๆ แต่ไม่เสรจ
จบตรงนี้แม่งก็สำรวจห้องผมไง
หนังสือกาตูนเปนชุด
แม่งมาถามว่า
ทำไมไม่เอาไปขาย(หนังสือกูแล้วมึงเสือกไรวะ)
แม่งจะยืมหนังสือผมไปอ่านด้วยนะเอาไปทีเปนสิบเล่มผมก็ไม่ให้ไง
เออเว้ย จนกระทั่งเช้า
แม่งชวนผมไปแถวบ้านมัน
ลืมบอกอีกเรื่อง
มันไม่เคยให้เบอร์โทรศัพท์ด้วยนะ
บอกโทสับหาย
มันชวนไปร้านเกมที่มันอยู่
แถววงเวียนใหญ่บางเขน
ตรงนั้นมันมี SBAC หรืออะไรผมจำไมไ่ด้หวะ ใครจำได้บอกด้วย
อินี้คืออินี้มันสก้อยมาก
แม่งไปยืนกรีดอายไลนเนอข้างกระจกรถมอไซที่เขาจอดไว้
เย็ดแข้ กูเห็นเท่านั้นกูไม่เอาเลย ไร้รสนิยมสัสๆ

ผมพยายามปลีกตัวกับมันตั้งกะวันนั้นเพราะดูแล้วอินี้ไม่น่าคบหาเท่าไหร่
มิวายตอนเยนหกโมงแม่งกลับมาหาผมหวะ
ช่วงหัวค่ำทุ่มสองท่มได้ ผมก็นั่งคุยกับมันปกติ แล้วบังเอินโทสับผมเข้า
ซึ่ง เปนเสียงผู้หญิง(คือผมคุยกับผู้หญิงคนนี้อยู่คุยแบบเพื่อนนะ เพราะผมพึ่งเลิกกับแฟนไปแล้วก็เลยเบื่อเซ็งเครียดมีอะไรก็คุยระบายกับหล่อน ไปหนะ เกือบทุกคืน)
หล่อนโทรหาผมเสียงโทสับผมดังแต่แล้วอิบ้าห้าร้อย นี้แม่งก็เสือกคว้าโทสับผมไปรับเฉยเลย (อิเชี่ยะะะะะะสันดานนน)
แม่งได้ยินเสียงผู้หญิงเท่านั้นละครับแม่งโวยวายลั่นบ้าน(ครวยเอ้ยยยยยยย)
ร้องไห้โฮ งอแงเสียงดังไม่หยุด
ห้องผมมันเปนบ้านไว้เสียงแม่งดังไปถึงห้องข้างๆ
ผมหยุดมันไม่ได้ผมรำคานผมเลยเดินหนีแม่งเลย มึงร้องไปเลยนะร้องคนเดียวไปเลยกูไม่ยุ่งละ
สักพักได้ผลหวะแม่งเงียบแล้วเดินตามผมมา
ร้องไห้ตามผมมาหวะ
ประมาณว่ามากึ่งง้อผมหรือมากึ่งๆอยากให้ผมปลอบใจ
ฟังก่อนไอกิม มันมีเรื่องล่าสุดมึงดูหน้าเฟชกูเลย
สักพักผมเดินออกมาถึงหน้าปากซอยถนนฝั่งวิภา(บ้านผมอยู่ซอยเฉยพ่วงข้างถึงธ.ทหารไทย ตรงข้ามจตุจักร)

สักพักเว้ย แม่งหายไปเลยผมก็คิดว่าแม่งหนีกลับบ้านละ
ผมเลยเดินกลับห้องฝนก็เริ่มตกปลอยๆ
กลับมานั่งหงุดหงิดเล็กน้อยจนกระทั้งครึ่งชม.ผ่านไป ช่วง เที่ยงคืนได้
มีคนมาเคาะประตูห้องผม
เปิดมาเปนกะเทยคนนึง……….
มาถามว่า….พี่เคยเปนแฟนกับกะเทยชื่อ***(จำชื่อแม่งไมไ่ด้เพราะไม่รุ้จัก)
ผมก็บอกไปว่าไม่รู้จักครับ (พร้อมกับ งงๆงวยๆเล็กน้อย มว่า มึงเปนใคร โผล่มาได้ไง รุ้จักห้องกุได้ไง)
ตกใจมาก คืนวันฝนตก อินี้เป็นใครโผล่มาจากไหน ผมงี้ล๊อคประตูอยู่ในห้องไม่กล้าออกไปเลย
ผ่านไป 10 นาทีผมแอบออกไปดู เหมือนไม่มีเหี้ยไรเกิดขึ้น
จนสักพักผมเริ่มรู้สึกแปลกๆ
มองรอบห้อง
กล้อง nikon compack……….น้ำหอมวิคตอเรียซีเครทกู หาย ไป ไหน วะ !?

ไอ้
ชิบ
หายย
โดนแล้วไหมละ กู
แม่งขโมยของผมไปแน่เพราะดูจากนิสัยแม่งละ อิบ้าห้าร้อยนั้น
ตอนเช้ามาผมออกไปทำธุระ
กล๊อคห้องปกติกลับมาตอนเยนๆเกือบหกโมง
เปิดห้องมา
เห้ย!!
ทำไมมันกระจุยงี้วะ
กระเป่าเดิืนทางล้อลากที่เพื่อนผมฝากทิ้งไว้
หนูแฮมสเตอร์ในกรง
หายยยยย
งงมาก
ห้องล๊อค
เหมือนเดิมทุกอย่าง
แต่กระเป๋าใบใหญ่มากหายได้ไง
มันเอาออกทางไหนวะ!?!?!
ตัว เล็กขนาดนั้นแทรกตัวผ่านช่องประตูเข้ามาได้นะ(ประตูไม่ค่อยดีตามประสาบ้าน ไม้เก่าๆ) แต่มันไม่น่าจะเอากระเป่าที่ใหญ่กว่าตตัวมันออกไปได้
มึน สัส นึกว่าเดวิดคอปเปอฟิวว
-*-
หรือจะออกทางหน้าต่างปีนหลังคา..แม่งกระเป่าก็ใหญ่นะมึงจะโยนลงจากชั้นสองแล้วปีนเนียะนะ ? ไม่มีใครเห็นมึงเลยเรอะ
หวังจากวันนั้นอีกวันผมไปแจ้งความลงบันทึกไว้ รุปถ่ายอินี้ผมยังเก้บไว้อย่างดี
ผมเสริชรุปมันเจอในเนต
ด้วยชื่อที่ผมจำได้
waiwai1479
ชื่อนี้เลย
มันเคยเปลี่ยนเปนชื่อ มิกิ ครั้งนึงด้วย(ผู้หญิงเปนเหี้ยไรวะชอบกระแดะชื่อ มิกิ กันจังเลย)
หลังจากนั้นเสิรชกูเกิ้ลตลอด
ในใจคิดว่าไม่ตามล่าหรอกแต่อย่าให้กูเจอนะมึงงงงงงงงงงงงงงง
แค้นมากครับ กล้องเนี่ยะมันเปนกล้องแฟนเก่าผม
หนูแฮมสเตอร์เราเลี้ยงกันมาด้วยความทรงจำดีๆ
แต่อีบ้าห้าร้อยนี้แม่งขโมยความทรงจำ ทั้งหนู(ลูกสาวสุดหวง) กับกล้องที่ข้างในมีรูปผมกับแฟนไปเที่ยวทะเลกัน
แค้น สัสหมา จนครั้งนึงเคยเก็บไปฝันว่า เจอนห้ามันแล้วผมเดินตามมันแล้วจับหัวกระแทกกำแพงเอาจุ่มบ่อปลาหางยกยูงให้ แม่งคายความจริงมาว่า มึงเอากล้องกูไปไหนสัส
ส่วนเพื่อนสาวผม(ไอบิว มึงจำได้อยู่แล้วกูเคยเล่า เอมี่นั้นละ)
ก็ยังตกใจกับเรื่องที่เกิดเพราะปกติเขาจะรู้ว่าผมอยู่คนเดียวและพึ่งเลิกกับแฟน แล้วไหงมีเสียสก๊อยจากไหนโผล่เขจ้ามาในโทสับ
จบโดยประมาณ…………
รูปผมเก็บไว้อยู่แต่เดี่ยวว่างจะไปหยิบมาให้ดู

ขอบคุณข้อมูลดีๆ จาก banaze.com

  

painaidii.com